przez Aleksander » Pn sie 06, 2018 07:50
Załączam cytat Bonhoeffera z książki "Naśladowanie", w którym wyjaśnia on Lutrowe pojmowanie usprawiedliwienia.
"Czyn Lutra nie może być źle zrozumiany bardziej niż przez myślenie, że poprzez odkrycie ewangelii czystej łaski, Luter ogłosił dyspensę przestrzegania przykazań Jezusa na świecie. Głównym odkryciem reformacji byłoby uświęcenie i usprawiedliwienie świata dzięki mocy przebaczenia łaski. Przeciwnie, dla Lutra świeckie powołanie chrześcijanina jest usprawiedliwione tylko wtedy, gdy protest przeciw światu jest najostrzej wyrażony. Świeckie powołanie chrześcijanina otrzymuje nowe uznanie od ewangelii tylko w takim stopniu, w jakim jest ono kontynuowane podczas podążania za Jezusem. Przyczyną odejścia Lutra z klasztoru nie było usprawiedliwienie grzechu, lecz usprawiedliwienie grzesznika. Kosztowna łaska została dana jako dar dla Lutra. Była to łaska, ponieważ była to woda na spragnionej ziemi, pocieszenie dla niepokoju, wyzwolenie z niewoli własnej ścieżki, przebaczenie wszystkich grzechów. Łaska była kosztowna, ponieważ nie zwalniała z pracy. Zamiast tego w nieskończoność wyostrzyła wezwanie do uczniostwa. Ale właśnie w tym, co było drogie, było to, w którym była łaska. I tam, gdzie była łaska, tam było drogo. Taki był sekret ewangelii reformacyjnej, sekret usprawiedliwienia grzesznika."
Dietrich Bonhoeffer, Discipleship, wyd. Martin Kuske i wsp., Trans. Barbara Green i Reinhard Krauss, wol. 4, Dietrich Bonhoeffer Works (Minneapolis, MN: Fortress Press, 2003), 49.