Słuchajcie, sprawa poszła naprzód. Dzięki pomocy dr Sojki z ChAT wiem już skąd prawdopodobnie Melanchton wziął ten argument. W Dekrecie Gracjana z XII wieku padają następujące słowa, które Gracjan przypisywał Augustynowi:
Cum in naui quadam nullus fidelis esset preter
unum penitentem, cepit inminere naufragium. Erat ibi
quidam non inmemor suae salutis, et sacramenti uehementissimus
flagitator, nec erat aliquis, qui dare posset, nisi
penitens ille; acceperat enim, pro peccato, de quo agebat
penitenciam, amiserat sanctitatem, sed non amiserat
sacramentum. Nam si hoc amittunt peccantes, cum reconciliantur
post penitenciam, quare non iterum baptizantur.
Dedit ergo quod acceperat, et, ne periculose uitam finiret
non reconciliatus, petiit ab eo ipso, quem baptizauerat,
ut eum reconciliaret, et factum est: euaserunt naufragium.
P. III, D. IV, c. 36
http://geschichte.digitale-sammlungen.d ... ter_4_4007 Po wstępnej lekturze ze słownikiem wygląda na to, że rzeczywiście tekst pokrywa się z argumentem Melanchtona, ale nie jestem w stanie dokładnie tego przetłumaczyć. Czy koledzy zaznajomieni z łaciną byliby tak mili i przełożyli powyższy fragment na język polski?