Jakub Arminiusz

[Aleksander]

Wybacz Skompliku, że nie odpowiem na twój post zdanie po zdaniu, dlatego że nie chcę czynić dyskusji zbytnio osobistą. Nie sądzę, że jest to dobra forma na forum dyskutować zbytnio osobiście.
Moim zdaniem przyrównanie, albo raczej usprawiedliwienie twierdzenia "Bóg wybrał wszystkich", do tego,że w Pismie nie ma terminu Trójcy Św. jest metodą niewłaściwą. Pismo na wskroś jest objawieniem Boga w Trócy Jedynego. Trójca nie jest wymysłem ojców Kościoła, lub pierwszych synodów, właśnie dlatego każdy chrześcijanin poznający Biblię lepiej bez trudu odkrywa dla siebie doktrynę.
Zarazem nie ma w Piśmie Św. ani jednego fragmentu gdzieby mowa była o wybraniu w kategoriach uniweralistycznych. Zawsze wybranie Boże, w każdym kontekście, odnosi się tylko i wyłącznie do dzieci Bożch , ludu Bożego. Nie mówiąc o tym, ze argument wygląda na dosyć pokrętny. Jeśli miałbym się zgodzić na to, że w Pismie nie ma terminu Trójcy, to też automatycznie powinienem uznać, że wybranie odno się do wszystkich???
Zawsze piszę poważnie. Jeśli chcę coś wyrazić ironicznie to wstawiam imikonkę, aby czytelnicy nie mieli wątpliwości w takich kwestiach.
Marcin Luter dosyć często używał słów "marzyciel/marzycielstwo" do zdefiniowania poglądów niektórych nauczycieli. Moim zdaniem takie słowa są bardzo trafnym określeniem poglądów, które prowadzą do "marzenia o rzeczach nie realnych", do idealistycznych poglądów. Czasami nawet bym powiedział jest to nawet niebezpieczne. Właśnie takim słowem określam poglądy J. Wesley na temat osiągniecia stanu całkowitego uświęcenia. Takie nauczanie, jest zawracaniem chrześcijanom głowy idealizmem i odprowadzeniem ich od nauki o pokucie.

[Jonah]

Chciałbym wesprzeć pastora Aleksandra, z którym, jak mniemam, dzielimy pogląd monergistyczny, czyli pozostawiamy sprawę zbawienia człowieka całkowicie w ręku Boga, choć w szczegółach nasze poglądy mogą się różnić. Trafnie pastor przestrzega, że przekonanie, iż człowiek w swoim ziemskim życiu może być całkowicie uświęcony, może być niebezpieczne. I dla zbawienia tegoż, który tak o sobie mniema, bo nie dostrzega swego faktycznego grzesznego stanu, więc nie pokutuje, i dla innych, jak pokazuje, moim zdaniem, butna bulla papieża Bonifacego VIII „Unam sanctam”, która wywyższa do władzy absolutnej człowieka, który mniema o sobie, że jest bez reszty napełniony Duchem Św., więc nie może się mylić i być przez nikogo sądzony.
Swoją drogą, dziś w amerykańskich Kościołach liberalnych pełno takich, którzy sądzą o sobie, że grzechu nie mają, są już całkiem uświęceni, więc ani spowiadać się nie chcą, ani pokutować, a nawet słuchać kazań o grzechu, Krzyżu i Odkupieniu. Ich zaś rzeczywisty stan ewidentnie przeczy takiemu o sobie mniemaniu.
M. Luter słusznie powiada, że człowiek jest jednocześnie usprawiedliwionym i grzesznikiem. Usprawiedliwionym, bo Bóg udziela mu swej sprawiedliwości, a grzesznikiem, bo oścień grzechu pozostaje w nim aż do śmierci, więc całkowite uświęcenie w tym życiu nie jest możliwe. Takie stanowisko chroni człowieka przed pychą, którą zresztą niektórzy uważają za początek i źródło wszelkich innych grzechów.

[skomplik]

Czyli Waszym zdaniem nawet "arminianizmu serca" nie da się pogodzić z nauką reformatorów?

PS. Moim zdaniem prawda wiary o Trójcy Świętej jest całkowicie jasno odczytywalna z kart Pisma Świętego, oraz to, że Bóg prowadzi ludzi. Nie znajduje natomiast argumentów za tym, że są ludzie z góry przeznaczeni na potępienie.

[Jonah]

Dzisiaj te spory wydają się niektórym odległe i niezrozumiałe. Wszystko godzi się ze wszystkim.
Czy arminianizm da się pogodzić z nauką Refromatorów? Zależy których. M. Luter i J. Kalwin stali na stanowisku augustiańskiego monergizmu. Ale już anabaptyści, czyli owi, jak ich M. Luter nazywał, "marzyciele", byli synergistami. Takie poglądy głosił ich teolog B. Hubmaier.
Także w łonie luteranizmu pojawili się synergiści. Zwolennikami tego poglądu byli tzw. filipiści (od F. Melanchtona), których zwalczali gnezjoluteranie, broniący teologii M. Lutra. Ostatecznie w "Formule Zgody" odrzucono poglądy filipistów i potwierdzono nauczanie augustiańsko-luterańskie.
Być może dlatego dziś niektórym nowoczesnym luteranom "Formuła Zgody" kością w gardle stoi

[skomplik]

Czy arminianizm da się pogodzić z nauką Refromatorów? Zależy których. M. Luter i J. Kalwin stali na stanowisku augustiańskiego monergizmu.

Zdecydowanie tak. Arminianizm mówi wprost - Zbawienie to niezasłużony dar na który człowiek nie jest w stanie zasłużyć, który jest nam dany z czystej Bożej łaski. A więc w tym miejscu stoi on na stanowisku monergizmu.
Ale to co jest charaterystyczne dla arminianizmu to to, że idzie dalej. Bóg chce przemieniać człowieka tak aby mógł odpowiedzieć na darmowy dar Zbawienia. I tutaj pojawia się synergizm.

Ze Zbawieniem jest jak z biblijną historią Naamana.
Nie potrafił się sam oczyścić, dopiero Bóg przez proroka powiedział idź i się obmyj. Mógł nie pójść, miał wątpliwości, ale za namową przyjaciela jednak to zrobił. I został oczyszczony.

Z nami jest podobnie. Bóg przemawia do nas w naszych sercach przez swoją łaskę, człowiek może ją zagłuszyć, ale Słowo Boże i Kościół powinni mówić "spróbuj, uwierz!".
I wtedy powinno nastąpić nasze oczyszczenie, czyli Zbawienie.

[Aleksander]

Czy arminianizm da się pogodzić z nauką Refromatorów? Zależy których. M. Luter i J. Kalwin stali na stanowisku augustiańskiego monergizmu.

Zdecydowanie tak. Arminianizm mówi wprost - Zbawienie to niezasłużony dar na który człowiek nie jest w stanie zasłużyć, który jest nam dany z czystej Bożej łaski. A więc w tym miejscu stoi on na stanowisku monergizmu.
Ale to co jest charaterystyczne dla arminianizmu to to, że idzie dalej. Bóg chce przemieniać człowieka tak aby mógł odpowiedzieć na darmowy dar Zbawienia. I tutaj pojawia się synergizm.

Ze Zbawieniem jest jak z biblijną historią Naamana.
Nie potrafił się sam oczyścić, dopiero Bóg przez proroka powiedział idź i się obmyj. Mógł nie pójść, miał wątpliwości, ale za namową przyjaciela jednak to zrobił. I został oczyszczony.

Z nami jest podobnie. Bóg przemawia do nas w naszych sercach przez swoją łaskę, człowiek może ją zagłuszyć, ale Słowo Boże i Kościół powinni mówić "spróbuj, uwierz!".
I wtedy powinno nastąpić nasze oczyszczenie, czyli Zbawienie.

W ten sposób można wszystko pogodzić ze sobą i w zasadzie wierzyć we wszytko co się chce. Problem kryje się w zdaniu, które tutaj zostało użyte: "Bóg przemawia do nas w naszych sercach...". Na tej zasadzie Bóg każdemu z nas mówi co ....???? Bóg nie przemawia do nas w naszych sercach, lecz On już powiedział wszystko, co jest nam potrzebne do naszej wiary, a zostało spisane w Piśmie Świętym. Właśnie Biblia jest fundamnetntem naszej teologii, a nie "nasze serca".

[skomplik]

W ten sposób można wszystko pogodzić ze sobą i w zasadzie wierzyć we wszytko co się chce.

Nie zgadzam się.

Problem kryje się w zdaniu, które tutaj zostało użyte: "Bóg przemawia do nas w naszych sercach...". Na tej zasadzie Bóg każdemu z nas mówi co ....???? Bóg nie przemawia do nas w naszych sercach

Bóg przemawia do nas przede wszystkim w naszych sercach, bo to tam dokonuje sie cudowna przemiana - z grzesznika w sprawiedliwego, z Biblii w Słowo Boże, ze zwykłego chleba i wina, w ciało i krew. Dlatego prorocy tak mocno akcentowali to, że zakon Boży będzie wypisany na naszych sercach.
Bóg mówi nawet do pogan, jak czytamy w Liście do Rzymian:

"14 Skoro bowiem poganie, którzy nie mają zakonu, z natury czynią to, co zakon nakazuje, są sami dla siebie zakonem, chociaż zakonu nie mają; (15) dowodzą też oni, że treść zakonu jest zapisana w ich sercach; wszak świadczy o tym sumienie ich oraz myśli, które nawzajem się oskarżają lub też biorą w obronę; (16) będzie to w dniu, kiedy według ewangelii mojej Bóg sądzić będzie ukryte sprawy ludzkie przez Jezusa Chrystusa."

lecz On już powiedział wszystko, co jest nam potrzebne do naszej wiary, a zostało spisane w Piśmie Świętym.

Nikt temu nie przeczy.

Właśnie Biblia jest fundamnetntem naszej teologii, a nie "nasze serca"

Dokładnie tak.

PS. Gdyby predestynacja była rzeczywiście prawdą, wtedy opowieść o bogatym młodzieńcu z Ewangelii brzmiałaby zupełnie inaczej.
Młodzieniec by zapytał: Co mam zrobić aby zostać zbawionym, a Jezus wtedy (wg. poglądu predestynacji) powiedział by: "Nic! Jeśli jesteś predestynowany do nieba to będziesz zbawiony, a jeśli nie, to choćbyś wszystko sprzedał, nie osiągniesz zbawienia".

Chwała Bogu, że Słowo Boże mówi co innego.

[Aleksander]

Niestety ale ten przykład jest karykatura
Biblijnej nauki o wybraniu.
Sent from my HTC Sensation Z710e using Tapatalk 2

[skomplik]

Niestety ale ten przykład jest karykatura
Biblijnej nauki o wybraniu.

Prawie mnie przekonałeś (żart ). Ale jednak uważam, że oddaje on istote predestynacji.
Jestem pewien tego, że Bóg nikogo nie przeznaczył na potępienie, tak jak tego, że świeci słońce.

[Aleksander]

Połączenie dwóch spraw w jedną nie sluzy lepszemu zrozumieniu ani jednej, ani drugiej. Mówię o wybraniu do zbawienia oraz podwójnej predestynacji. Juz o tym pisałem wcześniej. Księgi Wyznaniowe nie przyjęły podwójnej predestynacji, jednak jednocześnie opowiedzialy za wybraniem do zbawienia. Księgi reformowanych w tym punkcie są całkowicie zgodne. Nie rozumiem zatem dalszego rozwoju tego wątku.

Sent from my HTC Sensation Z710e using Tapatalk 2





To był post nr. 19.000 Pastorze Aleksandrze, gratuluję jubileuszowego wpisu Elżbieta