Różaniec luterański?

[Elżbieta]

Mi raczej taki sposób rozmowy z Bogiem nie odpowiada. Jezus Chrystus też takiego sposobu nie uczył. - W każdym razie ja tego nie znalazłam.

[skomplik]

Bo jest to trwanie przed Bogiem, w pamięci o Nim, z równoczesnym wstawianiem się za braci i siostry, za każdego razem i z osobna. Kiedy nie wiesz co powiedzieć, a pragniesz być przy Nim to mówisz "Panie Jezu Synu Boga Żywego zmiłuj się nad nami".
Moim zdaniem ten rodzaj modlitwy jest idealny na długie zimowe wieczory. Mówie oczywiście o "czotce" starochrześcijańskim sposobie modlitwy. Najlepiej w połączeniu z rozważaniem tajemnic Zbawienia.

pozdrawiam

[Elżbieta]

Mimo wszystko takie modlitwy mi całkowicie nie odpowiadają.

[Tomasz]

Mi raczej taki sposób rozmowy z Bogiem nie odpowiada. Jezus Chrystus też takiego sposobu nie uczył.

Nie musi Ci odpowiadać. Każdy wybiera taką formę, jaką sam uważa. Najważniejsza jest tutaj treść i szczerość.

[Elżbieta]

Dlatego też napisałam, że mi nie odpowiada, a nie, że taki sposób jest niedopuszczalny

[Jonah]

Bo jest to trwanie przed Bogiem, w pamięci o Nim, z równoczesnym wstawianiem się za braci i siostry, za każdego razem i z osobna. Kiedy nie wiesz co powiedzieć, a pragniesz być przy Nim to mówisz "Panie Jezu Synu Boga Żywego zmiłuj się nad nami".
Moim zdaniem ten rodzaj modlitwy jest idealny na długie zimowe wieczory. Mówie oczywiście o "czotce" starochrześcijańskim sposobie modlitwy. Najlepiej w połączeniu z rozważaniem tajemnic Zbawienia.

pozdrawiam

Nie istnieje nic takiego jak starochrześcijański różaniec, bo został on zapożyczony prawdopodobnie od muzułmanów, a ci z kolej wzorowali się na hinduistach. Źródłowo więc i pierwotnie taka forma modlitwy jest powiązana z mantrowaniem, wprowadzaniem się w stan transu.

Najstarszą medytacją chrześcijańską jest tzw. lectio divina, czyli forma oparta na lekturze i rozważaniu tekstów biblijnych.

[Kamil M.]

Najstarszą medytacją chrześcijańską jest tzw. lectio divina, czyli forma oparta na lekturze i rozważaniu tekstów biblijnych.

Zwłaszcza, że większość chrześcijan przez większość dziejów była analfabetami, których nie było stać na kupno księgi?

[Jonah]

Lectio divina rozwinęła się już w czasach patrystycznych. Co prawda, głównie w klasztorach. W średnioweczu rzeczywiście większość chrześcijan nie umiała czytać. Czy tak było w starożytności? Społecznie zbory były zróżnicowane. Jednak nawet ci, którzy nie umieli czytać i nie mieli dostępu do ksiąg, słyszeli czytania biblijne w czasie liturgii, czy podczas objaśniania przez biskupa, więc mogli je później rozważać. To była kultura żywego słowa, ludzie mieli lepszą pamięć, wielu znało na pamięć całe księgi. Lektura więc i rozważanie Biblii nie musi przyjmować postaci lectio divina. Niemniej chrześcijanie to lud księgi. I nie mamy innej możliwości komunikacji z Bogiem niż za pośrednictwem Słowa Bożego, które w Biblii się zawiera.
Natomiast o różańcu czy komboskionie przed średniowieczem głucho. Choć sam tekst modlitwy ma biblijne źródło i jej idea uznania w sobie grzesznika jest słuszna (sam czasem wypowiadam ten tekst, ale mnie starczy raz), jej forma natomiast jest, moim zdaniem, oparta na zbyt dosłownym rozumieniu zalecenia nieustannej modlitwy (1 Tes 5:17).
Mnisi prawosławni zapożyczyli zresztą ze Wschodu więcej technik jogicznych, np. wpatrywanie się w pępek, wstrzymywanie odechu

M. Luter zwalczał wszelkiej maści iluministów, którzy twierdzili, że Biblia im niepotrzebna i otrzymują, jak sądzą, bezpośrednie objawienia. Ciekawe, co miałby do powiedzenia o świecących "niewypowiedzianym światłem" hezychastach

[Aleksander]

Niemniej chrześcijanie to lud księgi. I nie mamy innej możliwości komunikacji z Bogiem niż za pośrednictwem Słowa Bożego, które w Biblii się zawiera. )

Czy Biblia jako całość nie jest Słowem Bożym? Jeśli nie to czy mogę zapytać, które części lub fragmenty nie są Słowem Bożym?
Sent from my HTC Sensation Z710e using Tapatalk 2

[Jonah]

Jak widzę, pastor Aleksander jest czujny. Nie chodziło mi, oczywiście, o to, że w Biblii obok Słowa Bożego jest słowo ludzkie, dlatego, jak mniemają niektórzy, zawierać może ona błędy. Nie jestem sędzią Słowa. Chodziło mi o coś innego. Mianowicie Słowo Boże dociera do nas niejako "w szacie" ludzkiej, co obejmuje język, indywidualny styl hagiografów, różne literackie środki wyrazu i literackie gatunki, jak psalm, list, przypowieśc, apokalipsa. Dlatego, analogicznie do Wcielenia, można powiedzieć, że Biblia jest teandryczna. Słowo Boże dociera do nas poprzez słowo człowieka. Stąd Biblia pozostając dziełem literackim, różni się od pozostałych dzieł tego typu tym, że jest natchnionym Słowem Bożym.

"Pismo Święte różni się od innych ksiąg tym, że jest Słowem Bożym. Jest Słowem Bożem, bowiem święci mężowie Boży, którzy napisali Pismo, spisali w nim tylko to, co Duch Św. przekazał im pod natchnieniem".
"A Brief Statement of the Doctrinal Position of the Missouri Synod. Of the Holy Scriptures"