Dlaczego wierzymy i dlaczego w to?

[Wildente]

Kłaniam się,

większość dyskusji startuje od poziomu Sola Scriptura. Tylko dlaczego akurat ta scriptura, a nie inna? Czy to wyłącznie kwestia wiary?

No bo wiara opiera się wyłącznie na wierze i nie ma żadnych dodatkowych dowodów. Pozostaje więc wierzyć. Przez wieki kolejni prorocy dokładali coś do tej wiary. Czemu wg ewangelików na objawieniach św. Pawła ma być koniec?

KRK uznaje część późniejszych objawień, a my je krytykujemy. Zawsze byłam skłonna się z tą krytyką zgadzać, bo w końcu Sola Scriptura. No ale czemu tak? Czemu mam wierzyć w rzeczy z Pisma do momentu Pawła, a później już nie? Czy jeśli komuś objawił się Jezus i kazał zmawiać Koronkę do Miłosierdzia, to nie można tego uznać? Albo objawienia maryjne? Dlaczego tak silnie mówimy im nie?

Dlaczego ufamy Kościołowi w wyborze określonych pism z czasów dawnych (wybrano je przecież z wielu pism), a nie ufamy w zakresie nowych proroków czy nowych objawień?

[Tomasz]

Uważam, że wszystko co jest człowiekowi potrzebne do zbawienia zostało objawione przez Jezusa Chrystusa i apostołów w Piśmie Św.

No bo wiara opiera się wyłącznie na wierze i nie ma żadnych dodatkowych dowodów.

Wiara opiera się na Bożym Słowie.

Dlaczego ufamy Kościołowi w wyborze określonych pism z czasów dawnych (wybrano je przecież z wielu pism), a nie ufamy w zakresie nowych proroków czy nowych objawień?

Nie krytykujemy nowych objawień z zasady, ale poddajemy je konfrontacji z Ewangelią - są bowiem napisane ostrzeżenia przed fałszywymi znakami.

[Elżbieta]

większość dyskusji startuje od poziomu Sola Scriptura. Tylko dlaczego akurat ta scriptura, a nie inna? Czy to wyłącznie kwestia wiary?
No bo wiara opiera się wyłącznie na wierze i nie ma żadnych dodatkowych dowodów. Pozostaje więc wierzyć. Przez wieki kolejni prorocy dokładali coś do tej wiary. Czemu wg ewangelików na objawieniach św. Pawła ma być koniec?

Sola Scriptura - przecież to oznacza: tylko Pismo. Nasza wiara nie opiera się na wierze dla samej wiary, ale jest oparta na Piśmie. Dlatego naszym obowiązkiem jest czytanie Biblii, żeby właśnie poznawać to w co się wierzy, a nie wierzyć na czyjeś słowo (bo ksiądz, czy nawet sam papież tak powiedział). Bo ludzie są omylni, lub powodowani nieczystymi intencjami, a Słowo Boże jest nieomylne. Trzeba je stale badać i zastanawiać się, co Bóg chce nam przez Swoje Słowo powiedzieć, jakie nam daje wskazówki.
Weź na przykład sprawę pośrednictwa Marii: księża uczą, że jest pośredniczką i współodkupicielką, a Słowo Boże wyraźnie i stanowczo mówi nam, że mamy tylko jednego pośrednika i jest dane człowiekowi tylko jedno Imię na które będzie się zginało jego kolano , a jest nim Jezus Chrystus.
Więc komu wierzyć ? Pismu, czy człowiekowi ?

[Jacek]

Zauważcie-ze wielki problem z objawieniami maja także teologowie Rzymsko_katoliccy, podchodzą oni bardzo ostrożnie. Weźcie pod uwagę , ile cudów zostało odrzuconych przez Krk, jako nieprawdziwe. Podszywanie się duchów zwodniczych, pod św. Marię, lub świętych zostało już raz udowodnione. Szatan może wykorzystywać różne sposoby, żeby ludzkość sprowadzić na manowce. Wiec bezpieczniej będzie opierać się tylko o słowa Chrystusa i Biblie cyt: Albowiem przyjdą duchy zwodnicze, które będą głosiły Jam Jest Chrystus.

[Jakub]

Na Dogmatyce uczyłem się, że zarówno w teologii rzymskokatolickiej jak i ewangelickiej objawienie jest uznawane za zakończone. Cytat ze Skryptu Poehlmanna:

Katolicyzm w Konstytucji dogmatycznej „O objawieniu Bożym” Vaticanum II zabezpieczył się ostatecznie przed nieporozumieniem, jakoby reprezentował objawienie progresywne: „nie należy się spodziewać żadnego nowego objawienia publicznego (nova revelatio publica) przed triumfalnym ukazaniem się Pana naszego Jezusa Chrystusa...”. Oznacza to, że nowe dogmaty nie uzupełniają, lecz tylko opisują bliżej objawienie utrwalone w Piśmie i tradycji .

Opieramy się na Piśmie Świętym jako na przekazie nauki Apostolskiej. Nie odrzucamy Tradycji przez duże T, podporządkowujemy ją jednak Pismu. To z Pisma mamy czerpać inspirację w dogmatyce.

Po śmierci apostołów pisma te, napisane przez nich lub pod ich wpływem, zyskały ze zrozumiałych względów na uznaniu i autorytecie, gdyż musiały zastąpić ich zamilkły viva vox.

Pojawienie się fałszywych i nieautentycznych tradycji gnostycznych , ale także skrócony zbiór tych pism przedstawiony przez Marcjona oraz montanizm z jego nowymi objawieniami – zmusiły Kościół do zestawienia tych pism w kanonie , który stał się kryterium dla wszelkiej tradycji. Około roku 200 kanon nowotestamentowy w swojej podstawowej części, obejmującej 21 pism , a w drugiej połowie IV stulecia w dzisiejszej objętości 27 pism, cieszył się już ogólnym uznaniem (39. list wielkanocny Atanazego, 367 r.; synod rzymski, 382 r.)

Kryterium dla wszelkiej tradycji - bardzo trafne słowo. W rozumieniu pierwszych chrześcijan stworzenie kanonu było rozdzieleniem Tradycji pierwotnej - apostolskiej, od tradycji sekundarnej, wtórnej.
Tradycja sekundarna rozwija się cały czas. Wszystkie sobory, synodu (także ten teraz we Wrocławiu) w jakiś sposób tworzą tą tradycję . Sięgając do Ojców Kościoła znajdziemy zarówno wiele mądrych stwierdzeń jak i dość "dziwnych". Dlatego też kryterium tradycji musi być Pismo Święte.

Jednakże w kwestii miejsca tradycji w pełni popieram stanowisko Wincentego z Lerynu :

Pismo Świętego jest w sobie czymś wystarczającym, lecz do właściwej interpretacji potrzebuje tradycji, którą definiuje jako to, „co wszędzie, co zawsze, co przez wszystkich było wyznawane.

Ciężko jest nam zrozumieć Pismo samo przez się. Często sięgamy więc do komentarzy, szczególnie inspirujące są tu komentarze patrystyczne, współczesna egzegeza zaś jest moim zdaniem zbyt liberalna.


Nawet KRK nie wymaga od swych wiernych wiary w późniejsze "objawienia", nawet jeśli uznał je za prawdziwe. Jedynym znanym mi wyznaniem, które bazuje na objawieniu prywatnym jest Mariawityzm. Stąd też w środowisku starokatolickiej Unii Utrechckiej jest traktowany jako coś wyjątkowo dziwnego

[Wildente]

Sola Scriptura - przecież to oznacza: tylko Pismo. Nasza wiara nie opiera się na wierze dla samej wiary, ale jest oparta na Piśmie. Dlatego naszym obowiązkiem jest czytanie Biblii, żeby właśnie poznawać to w co się wierzy, a nie wierzyć na czyjeś słowo (bo ksiądz, czy nawet sam papież tak powiedział). Bo ludzie są omylni, lub powodowani nieczystymi intencjami, a Słowo Boże jest nieomylne. Trzeba je stale badać i zastanawiać się, co Bóg chce nam przez Swoje Słowo powiedzieć, jakie nam daje wskazówki.

Więc komu wierzyć ? Pismu, czy człowiekowi ?

No ale Pismo nie spadło z nieba, tylko zostało napisane przez ludzi. I Kościół wybrał je do wierzenia z całej masy innych pism. Więc to Kościół jest nadrzędny i on decyduje, co jest do wierzenia, a co nie.

Zresztą Pismo też jest sprzeczne z sobą i to Kościół decyduje co z Pisma jest ważne, a co nie. Np. wg ewangelisty Jezus twierdził, że nie można ani joty z Zakonu odrzucić, a Kościół zdecydował, że Zakon jest passe i że teraz już nie trzeba go przestrzegać.

No i Pismo nie ma jednej wersji, tylko jak tu: viewtopic.php?p=4524#p4524 pisze Jakub jest dziełem o różnych wersjach, a Kościół określa, czy ogólne przesłanie jest zgodne z wiarą.

Zresztą Nowy testament jaki mamy nie jest oryginałem, a fragmentaryczną rekonstrukcją zaginionych tekstów. W podanym wyżej liście Jakub zauważył, że wręcz niektóre jego fragmenty dopisano później.

I zastanawiam się, dlaczego ewangelicy podjęli decyzje, że do pewnego momentu wierzą Kościołowi i jego wyborom, a od pewnego momentu już nie.

[Jacek]

Ewangelicy musza w pelni ufac i wierzyc kosciolowi, mowienie ze ufamy tylko do pewnego momentu, jest niezgodne z nauka Luteranska, no chyba ze z liberalna, ktora juz i tak zdrowo zniszczyla kosciol. Nie mozna sobie pozwolic tutaj na indiwidualizm, poniewaz ktos moze opacznie interpretowac teksty Biblijne i wyjdzie z tego herezja, dlatego musimy w pelni zaufac kosciolowi, kto tego nie czyni stawia sie poza nawiasem kosciola.

[Wildente]

Czyli uznawane przez Kościół objawienia Maryjne jednak są w porządku?

[Tomasz]

Nie do końca zgodzę się tutaj z Vikingiem. Kościół nie stoi ponad Pismem. Owszem - ktoś powie, że kanon Pisma Św. został uporządkowany i zatwierdzony przez Kościół i koło się zamyka - jednak wierzymy, że działo się to pod "nadzorem" Ducha Św.
Przypuszczam jednak, że Viking miał na myśli Kościół "starożytny".

[Jacek]

Ale skoro kosciol przygotowuje odpowiednich specjalistow, ksiezy, teologow do przekazywania prawidlowych wiadomosci dotyczacych dogmatow, a takze Biblii chodzi mi o kosciol luteranski, to jak ja moge sie przeciwstawic nie bedac teologiem? Owszem sa wyjatki od zasady. Np. Bedac teraz w Kosciele Szwecji, nie zgadzam sie na ordynacje kobiet, i homo, czyli stoje poza nawiasem wspolnoty jak i inni. bo stwierdzilem, ze zgubili podrodze Biblie, i odczuwam upadek moralnosci w tym przybytku, i tu jest problem, Jesli nie bede ufal kosciolowi? To bym musial nigdzie nie nalezec, bo kazdy sie myli. Pamietajmy ze kazdy ksiadz , teolog, poniesie w oczch Boga podwojna kare jesli blednie przekazuje wyznawcom nauki wiary. Jesli bedziemy podwazac autetycznosc Biblii, bo teksty orginalne ponoc nie wszystkie zostaly znalezione, to komu mam ufac tu na ziemi oprocz Bogu? I kto w tym wypadku mowi prawde? Takie roztrzasanie to prosta droga do ateizmu. Jezeli nauczyciel matematyki mowi ze dwa plus dwa jest cztery, to musze mu zaufac, bo inaczej obleje egzamin z matematyki. Czy jest dla mnie wazne czy Sw. Maria byla dziewica? czy to jest wazne dla mojej wiary?-nie. Zacznijmy wszystko krytykowac pod wzgledem teologicznym na okolo, a mozemy pozniej zalozyc sobie kolko ateistyczne.