Usprawiedliwienie

[Bertie]

Zinterpretowałaś wyłupianie oczów w sensie metaforycznym, ja na początku interpretowałem to dosłownie . Twoja interpretacja jest słuszna, bo jeśli wszyscy grzeszą, to ci co mieliby być zbawieni musieli by chodzić ślepi i z obciętymi rękami, a i tak to by nie wystarczyło. Wniosek, gdyby brać pod uwagę uczynki nikt nie był by zbawiony.

[Elżbieta]

Bez żadnych wyjątków

[Agnieszka Ostrowska-Fetera]

Zbawieni jesteśmy przez wiarę w Chrystusa Zbawiciela, a owocami wiary mają być uczynki

[Agnes]

Słuszny wniosek, Bertie

[jagna]

Znalazłem też w Wikipedii, że Luter nie przepadał za tym listem:

List Jakuba spotkał się z krytyką ze strony ojca reformacji, Marcina Lutra, który uważał, że nie zawiera on nauki chrześcijańskiej i wyrażał się o nim lekceważąco (List słomiany, List Jakubika). Luter w swojej krytyce nawiązywał do starożytnych Ojców Kościoła, którzy klasyfikowali List do "antilegomena", głównym jednak powodem był problem pogodzenia Listu z nauką o usprawiedliwieniu przez wiarę. Luter nie był odosobniony w swoich poglądach. Umieścił List w swoim wydaniu Biblii, ale nie przyjmował go jako pisma apostolskiego.

Jeszcze odnośnie tego fragmentu, czy to prawda? Jeśli tak, to dlaczego Luter lekceważył ten list? Ja też tu zgrzytu nie widzę. Wiem, że to fragment z Wiki, ale z niego wynika, że Luter się zastanawiał co umieścić w Biblii a co nie? Nie chce mi się w to wierzyć (nie pasuje mi, to może nie dodam...? ach no dobra, ostatecznie mogę to zostawić).

[Tomasz]

Już o tym pisaliśmy. Luter początkowo odnosił się bardzo niechętnie do Listu Św. Jakuba, gdyż również widział tam sprzeczność z listami Św. Pawła i podkreśleniem zbawienia tylko z wiary. Jednak tej sprzeczności tutaj nie ma. Natomiast Luter do wielu swoich przekonań dochodził sukcesywnie i nie był nieomylny (i wcale się za takiego nie uważał).

[Agnes]

Dla mnie właśnie dlatego Reformacja i cała postać Lutra jest autentyczna, ponieważ dochodził on stopniowo do ostatecznych wniosków. I stosował konsekwentnie kryteria biblijne, nawet jak mu osobiście coś się nie podobało (I tak np. usunął Księgi Machabejskie, jako deuterokanoniczne, choć było mu ich żal).

Jak to jeszcze połączymy z faktem, że Luter bardzo wiele się modlił, to można powiedzieć, że stopniowo Bóg mu przekazywał coraz więcej i tak prowadził go na drodze reformy Kościoła.