Luteranizm a Pismo Święte

[winston]

Ok, dzięki.

Ale jeszcze mi przyszło jedno do głowy. W KRK nie ma możliwości zmiany parafii bez zmiany zameldowania. Jak to jest w KEA? Czy można zmienić parafię bez zmiany meldunku czy nie? Nie ważne są pobudki; chodzi mi o to czy w ogóle istnieje taka techniczna możliwość?


pozdrawiam

[Elżbieta]

Chyba też nie ma, ale pewna tego nie jestem, muszę się dowiedzieć, albo może na to pytanie odpowie ktoś bardziej zorientowany.

[winston]

http://pl.wikipedia.org/wiki/Sakrament_ ... rotestanci

Wikipedia / Spowiedź / Protestanci

W przejściu do nowej koncepcji Kościoła, według L. Bouyera, dużą rolę odegrała podejrzliwa postawa wobec stanu duchownego. Ma to uzasadnienie historyczne. Marcin Luter w traktacie De captivitate babylonica (O niewoli babilońskiej), opublikowanym w 1520 r. opisał obrzędową i sakramentalną stronę liturgii swoich czasów, przedstawiając ją jako monstrualną maszynerię wprawioną w ruch na potrzeby nieuświadomionych prostych ludzi przez chciwych na grosz księży, którzy rościli sobie prawo do szafowania łaską Bożą według własnego upodobania. Język teologiczny, którego używano w Kościele owych czasów przypominał Lutrowi formuły magiczne i zaklęcia wróżbitów[17]. Katolicka doktryna o sakramentach jako mających moc ex opere operato - na mocy samego ich sprawowania, została zinterpretowana przez protestantów jako uznanie, że łaska jest całkowicie niezależna nie tylko od osobistych uczuć sprawującego sakrament, lecz także od samej wolnej i darmowej inicjatywy Boga. Taka interpretacja czyniła z sakramentu sposób na przymuszanie Boga, by działał według naszej woli. Mimo, iż była wynikiem zupełnie katastrofalnego niezrozumienia katolickiej doktryny, protestanci są do tej interpretacji nauczania katolickiego tak ściśle przywiązani, jak do żadnej innej. Tu właśnie znajdują się korzenie wszelkiej nieufności protestantów wobec całego sakramentalnego wymiaru życia chrześcijańskiego[18].

Wiem, że Wikipedia jest akurat marnym źródłem wiedzy, ale zastanawia mnie to "katastroficzne niezrozumienie doktryny" i "sposób przymuszania Boga". Zetknęliście się już z takim poglądem? Co poeta miał na myśli i, jak sądzę, dlaczego nie ma racji?


pozdrawiam

[septemberlicht]

Wikipedia, nie po raz pierwszy i nie ostatni, przedstawia subiektywny, zideologizowany, katolickocentryczny punkt widzenia.

Jak bronić się przed zarzutem, że protestanci katastrofalnie nie rozumieją doktryny katolickiej? A zwłaszcza że nie rozumiał jej jeden z najwybitniejszych umysłów swojego czasu, nota bene doktor teologii katolickiej, Marcin Luter?

To tak jak gdyby ktoś zarzucił ci że jesteś czarnoksiężnikiem. Jak się przed takim zarzutem bronić, nie narażając się na śmieszność, nie sprowadzając rozmowy do poziomu kabaretu?

[Kubala95]

Uzależnienie członkostwa w parafii od miejsca zameldowania... niech żyje rozdział Kościoła od państwa. W ogóle trzeba w końcu skończyć tę szopkę z meldunkami, to miało być już zniesione od początku przyszłego roku, ale ci psychopaci z Wiejskiej przeciągnęli to znowu do 2016 roku.

[winston]

Przede wszystkim z meldunkami tymczasowymi... Jak nie załatwisz tego papiera to np. akademika nie dostaniesz...

Co do KRK, to u nas chodzą z wizytami duszpasterskimi. I jakby parafianie byli porozsiewani po całym mieście to byłoby im ciężko się w tym połapać. Ale w KEA? ma to jakieś znaczenie?


pozdrawiam

[Elżbieta]

Zacznijmy od tego, że jak na razie, żeby gdzieś mieszkać należy być zameldowanym , bodaj czasowo, ale to jest obowiązek każdego obywatela. My tu chyba nie mamy dyskutować nad zasadnością takiego czy innego przepisu, więc takie uwagi są całkowicie zbyteczne. Będąc w zgodzie z przepisami trudno sobie wyobrazić, żeby być członkiem parafii oddalonej o wiele kilometrów od miejsca pobytu. to tak jak ja mieszkając w Legnicy chciałabym być członkiem parafii np w Krakowie

[Jonah]

http://pl.wikipedia.org/wiki/Sakrament_pokuty_i_pojednania#Protestanci

Wikipedia / Spowiedź / Protestanci

W przejściu do nowej koncepcji Kościoła, według L. Bouyera, dużą rolę odegrała podejrzliwa postawa wobec stanu duchownego. Ma to uzasadnienie historyczne. Marcin Luter w traktacie De captivitate babylonica (O niewoli babilońskiej), opublikowanym w 1520 r. opisał obrzędową i sakramentalną stronę liturgii swoich czasów, przedstawiając ją jako monstrualną maszynerię wprawioną w ruch na potrzeby nieuświadomionych prostych ludzi przez chciwych na grosz księży, którzy rościli sobie prawo do szafowania łaską Bożą według własnego upodobania. Język teologiczny, którego używano w Kościele owych czasów przypominał Lutrowi formuły magiczne i zaklęcia wróżbitów[17]. Katolicka doktryna o sakramentach jako mających moc ex opere operato - na mocy samego ich sprawowania, została zinterpretowana przez protestantów jako uznanie, że łaska jest całkowicie niezależna nie tylko od osobistych uczuć sprawującego sakrament, lecz także od samej wolnej i darmowej inicjatywy Boga. Taka interpretacja czyniła z sakramentu sposób na przymuszanie Boga, by działał według naszej woli. Mimo, iż była wynikiem zupełnie katastrofalnego niezrozumienia katolickiej doktryny, protestanci są do tej interpretacji nauczania katolickiego tak ściśle przywiązani, jak do żadnej innej. Tu właśnie znajdują się korzenie wszelkiej nieufności protestantów wobec całego sakramentalnego wymiaru życia chrześcijańskiego[18].

Wiem, że Wikipedia jest akurat marnym źródłem wiedzy, ale zastanawia mnie to "katastroficzne niezrozumienie doktryny" i "sposób przymuszania Boga". Zetknęliście się już z takim poglądem? Co poeta miał na myśli i, jak sądzę, dlaczego nie ma racji?


pozdrawiam

Myślę, że trzeba zwrócić uwagę przede wszystkim na to, że M. Luter odnosił się do tego, jak rozumiano Mszę w późnym średniowieczu. Tutaj rzeczywiście można było odnosić wrażenie, że mocą samych czynności wykonanych przez kapłana dokonuje się ofiara przebłagalna. Słowa Ustanowienia nabierają charakteru formuły magicznej, dzięki której ksiądz zamienia (transsubstancjacja) chleb w Ciało Chrystusa, niejako sprowadza Go na ołtarz, by następnie złożyć Go w ofierze (immolacja). Chrystus więc składany jest na nowo w każdej Mszy Św., a nawet wielokrotnie w tym samym czasie na wielu ołtarzach w tym samym kościele. Ludzie chcieli poprzez częstotliwość i ilość tych „ofiar” wpłynąć na Boga, niejako wywrzeć na Niego presję, co jest znowu charakterystyczne dla magii, by odroczyć gniew i sąd. Magicznego charakteru słowom Ustanowienia mogło nadawać również to, że wielu ówczesnych księży, nie mówiąc już on wiernych, nie znało łaciny, więc były to słowa niezrozumiałe. Po stronie przystępującego nie wymaga się wiary, ale starczy, by nie stawiał oporu Łasce, a sakrament będzie skuteczny. M. Luter natomiast kładzie nacisk na Słowo obietnicy i wiarę: „cała mszy siła jest w Chrystusa Słowach, którymi On zaświadcza, że odpuszczenie grzechów dane będzie tym wszystkim, którzy wierzą, że dla nich Ciało Jego dane było i Krew przelana”. Odrzuca jej ofiarniczy, w sensie przebłagania czy zadośćuczynienia, charakter. Nie trzeba tutaj powtarzać ofiary Krzyża, bo dzięki obietnicy i naszej w nią wierze możemy uczestniczyć w jej skutkach. Wiara, wedle niego, jest konieczna dla skuteczności sakramentu. Kto przystępuje bez wiary, Łaski nie otrzymuje.
Trzeba było rozwoju rzymskokatolickiej doktryny, także pod wpływem protestanckiej krytyki, aby zmienił się nieco stosunek do Mszy. Wielu autorów np. woli mówić już o uobecnieniu ofiary Krzyża w Mszy niż powtórzeniu. Może wspomniany w artykule z Wikipedii L. Bouyer (sam zresztą konwertyta z protestantyzmu) konfrontuje krytykę M. Lutra nie z późnośredniowiecznym rozumieniem, do którego się Reformator odnosi, ale tą rozwiniętą, późniejszą teologią.

[Aleksander]

Dobry komentarz.

Sent from my HTC Sensation Z710e using Tapatalk 2

[Elżbieta]

Wydaje mi się, że niewiele się zmieniło pod tym względem w Kościele Katolickim