Jesienna sesja Synodu Kościoła

[Tomasz]

W dniach 15 - 17 października br. w Bielsku-Białej odbędzie się jesienna sesja Synodu Kościoła. Przedmiotem obrad będzie m.in.kwestia dopuszczenia kobiet do ordynacji na księży.
źródło - http://www.luteranie.pl/pl/index.php?D=3295

Polecajmy w modlitwie ludzi odpowiedzialnych za nasz Kościół,aby podejmowali mądre i roztropne decyzje w duchu Ewangelii Chrystusowej, aby nie ulegali trendom i modom współczesnego świata i pozostali wierni Słowu Bożemu.

Miejmy nadzieję, że wniosek w sprawie ordynacji kobiet nie uzyska akceptacji Synodu Kościoła.

[Jacek]

I TAK NAM DOPOMOZ PANIE BOZE. STANOWCZE NIE DLA KOBIET KSIEZY

[Tomasz]

Synod nie zatwierdził dopuszczenia kobiet do ordynacji

Podaję komunikat Rzecznika Kościoła :

"Dyskusja Synodu Kościoła ujawniła wśród jego członków różne stanowiska w kwestii ordynacji kobiet na księży. Pojawiły się opinie jednoznacznie popierające ordynację kobiet, jak i przeciwne. Biskup Kościoła zwrócił uwagę na trudności natury organizacyjnej w obrębie omawianego zagadnienia. Poruszył kwestię potencjalnych małżeństw księży zgłaszających się do wyborów na proboszcza do jednej Parafii. ?Co z małżeństwem w parafii, która może utrzymać tylko jednego księdza w funkcji proboszcza??. Wskazano na możliwość delegowania małżeństw księży na Śląsk Cieszyński, gdzie funkcjonują duże parafie. Diakon Małgorzata Gaś przypomniała, że także parafie diasporalne cieszą się służbą dwóch duchownych w urzędzie prezbitera i diakona. Podobna sytuacja miała miejsce w parafii szczecińskiej. ?Wariant dwóch duchownych w jednej parafii, nawet diasporalnej, jest najtańszym z możliwych ? dwóch księży korzysta z jednego mieszkania służbowego? ? uzupełnia diakon Małgorzata Gaś. ?W kwestii zbawienia nie ma różnicy, ale do posługi przy Stole Pańskim
( Sakrament Ołtarza), Jezus powołał dwunastu apostołów? ? oponuje ks. Paweł Anweiler, biskup Diecezji Cieszyńskiej. Z punktu widzenia Nowego Testamentu, ?Wieczernik ma znaczenie dla teologii urzędu duchownego, ale czy najważniejsze? Teologicznie nie ma przeciwwskazań dla ordynacji kobiet, ale musimy się mocno zastanowić nad kwestiami organizacyjnymi? ? dodał ks. dr Marek Uglorz
? pracownik naukowy Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej.
Synod Kościoła postanowił utajnić głosowanie ze względu na polaryzację stanowisk. W wyniku tajnego głosowania 33 członków Synodu Kościoła opowiedziało się ?przeciw?, a 20 ?za?. Wstrzymujących się od głosowania było 7. Zgodnie z procedurą, głosowanie wniosku dotyczącego zmiany Zasadniczego Prawa Wewnętrznego odbywa się w obecności conajmniej2/3 członków synodu. Zmiany prawa można dokonać dzięki ponad 2/3 całości głosów za przyjęciem wniosku.
W związku z powyższym w trakcie 8. Sesji XII Synodu Kościoła Ewangelickiego w RP, nie zatwierdzono ordynacji kobiet na prezbiterów ? księży."


Bogu niech będą dzięki.

[Jacek]

ZWYCIESTWO NAD LIBERALAMI.

[Tomasz]

Podziękujmy 30 Synodałom, którzy nie pozwolili aby nasz Kościół uległ presji "nowoczesności" i "poprawności politycznej".

[Tomasz]

W dniu dzisiejszym Synod dokonał również wyboru Prezesa Diakonii KEA - na kolejną kadencję został wybrany ks.bp Ryszard Bogusz.

Życzmy ks. Biskupowi wszelkich łask i Bożej pomocy w sprawowaniu dalszej posługi na tym stanowisku.

[Elżbieta]

Wiedziałam, że tak będzie - bardzo się cieszę. Trzeba Bogu dziękować.
No i z wyboru prezesa Diakonii również się bardzo cieszę,

[annahelena]

Niedawno wróciłam z nabożeństwa, gdzie ksiądz wspomniał o owym Synodzie. Mówił, że nie będzie możliwości, żeby kobieta była księdzem. Wymienił tu kilka powodów. Jeden z nich bardzo mnie zszokował, a mianowicie: żeby stosunki z kościołem rzymskokatolickim nie uległy pogorszeniu, ponieważ społeczeństwo (katolickie) w tej kwestii jest konserwatywne i nie chcą takiej rewolucji w Polsce robić.

Pomijam kwestię kobiety księdza (przyznam się nie mam zdania wyrobionego na ten temat). Z wypowiedzi wywnioskowałam, że KEA boi się KK. Dlaczeg?

[Tomasz]

Jest faktem, iż wprowadzenie ordynacji kobiet w naszym Kościele pogorszyłoby relacje ekumeniczne z KRK, ale nie jest to powód dla którego wniosek w tej sprawie został odrzucony. Wyciąganie wniosków, iż KEA "boi się" KRK nie jest słuszne.
Dla mnie kwestią o wiele bardziej istotną byłoby pogorszenie relacji z konserwatywnymi kościołami luterańskimi, które nie ordynują kobiet.

[Tomasz]

i kolejne wieści z Synodu - dzisiaj przyjęto odczytany i omówiony w dniu wczorajszym dokument określający stanowisko KEA w RP w kwestii dawstwa i transplantacji organów. Zgłoszono poprawkę dotyczącą sprzeciwu wobec transplantacji narządów odzwierzęcych. Przedstawiam poniżej tekst oświadczenia :

OŚWIADCZENIE KOŚCIOŁA EWANGELICKO-AUGSBURSKIEGO W RP
W SPRAWIE TRANSPLANTACJI I DAWSTWA ORGANÓW

Na przestrzeni ostatnich 50 lat jesteśmy świadkami wielkich przemian w leczeniu człowieka, ratowaniu i przedłużaniu ludzkiego życia. Jeden z największych przełomów w medycynie związany jest z zastosowaniem metody transplantacji organów. Od pierwszych udanych przeszczepów organów ludzkich, takich jak nerka, serce, wątroba czy trzustka, pochodzących od drugiej osoby dzieli nas zaledwie 40 lat. W ostatnim dziesięcioleciu transplantolodzy przełamując kolejne bariery, dokonali udanych przeszczepów całych rąk, płuc i twarzy. W fazie eksperymentalnej są próby przeszczepów narządów odzwierzęcych (transplantacja ksenogeniczna). Owe osiągnięcia naukowców budzą wielkie nadzieję, ale też wywołują niepewność czy wręcz przerażenie.
Kościół Ewangelicko-Augsburski (luterański) w Rzeczypospolitej Polskiej w swej teologicznej i etycznej refleksji dostrzega znaczenie przemian z zakresu medycyny i biotechnologii w życiu społecznym, zauważa rosnące znaczenie transplantacji i dawstwa organów w systemie lecznictwa i ratowania życia.
Rzeczpospolita Polska na drodze tzw. Ustawy transplantacyjnej w roku 2005 dokonała szczegółowej regulacji kwestii przeszczepów i dawstwa organów. Jednym z najważniejszych zapisów tego Aktu jest wprowadzenie zasady tzw. zgody domniemanej, która zakłada, że od zmarłego można pobrać narządy tkankowe w sytuacji, gdy nie zgłosił on za życia sprzeciwu wobec pobrania od niego narządów. W sposób szczególny ta regulacja wymaga od Kościoła wyrażenia jasnego stanowiska.
Teologia ewangelicka głosi, że największym darem, jakie człowiek otrzymuje od Boga jest życie. Pojmowane jest ono jako dobro, którym jednostka nie może swobodnie rozporządzać, lecz powinna wykorzystać dla rozwoju własnego i w służbie na rzecz bliźniego. W tradycji chrześcijańskiej człowiek rozumiany jest jako jedność psychosomatyczna, czyli ciała i duszy, jednostka ludzka to nie suma poszczególnych organów i tkanek, także żaden z organów nie stanowi o podmiotowości osoby, lecz jedynie niepowtarzalna godność ? jedność osoby stanowi o człowieczeństwie. Teologiczna antropologia oparta na biblijnym przekazie głosi nie tylko prawo człowieka do życia, lecz w równej mierze nadzieję na zmartwychwstanie ciała na podobieństwo zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Tak nakreślone rozumienie człowieczeństwa, wpisane w eschatologiczną nadzieję, pozwala głębiej wniknąć w zagadnienie transplantacji i dawstwa organów.
Kościół ewangelicki na świecie nie wypracował jednolitego stanowiska wobec transplantacji i dawstwa organów, jednakże większość Kościołów luterańskich na świecie akceptuje tę metodę terapii i zachęca swych wyznawców do bycia gotowym do zostania dawcą organów.
Polscy luteranie w niniejszym Oświadczeniu uznają, że transplantacja organów jest metodą moralnie akceptowalną i widzą w rozwoju transplantologii szansę na ratowanie życia wielu ludzi. Jednocześnie uznają, że przeszczep organów może być stosowany tylko w tym przypadku, gdy inne metody leczenia nie są możliwe. Transplantologia nie może być stosowana jako metoda wymiany sprawnych narządów na lepsze lub jako element szeroko rozumianej chirurgii plastycznej.
Wiara w zmartwychwstanie nie kłóci się z możliwością ofiarowania swoich organów po śmierci drugiej osobie. Teologicznym uprawomocnieniem dawstwa organów jest zasada miłości bliźniego. Jako wyznawcy Chrystusa głosimy, że gotowi jesteśmy do poświęcenia, do ofiarowania siebie drugiemu człowiekowi, rozciągamy tę zasadę na możliwość ofiarowania swoich organów po śmierci innej osobie, w celu ratowania życia. Inspirację do bycia dawcą organów odnajdujemy także w teologii krzyża, która głosi gotowość do wzięcia na siebie krzyża innych ludzi. W Jezusie Chrystusie widzimy także lekarza, który troszczył się o życie i zdrowie tych, których spotykał na swojej drodze. W naśladowaniu Jezusa znajdujemy wezwanie do niesienia pomocy innym.
Uważamy również, że dopuszczalnym moralnie jest gotowość ofiarowania swoich organów (tzw. organy parzyste) przez żywego dawcę drugiej osobie, która jest blisko spokrewniona z dawcą. Kościół wskazuje jednocześnie na zagrożenia z tym związane.
Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP stwierdza jednocześnie, że dawstwo organów nie może być przedmiotem sprzedaży, gdyż nikt nie może traktować siebie jako przedmiotu. Ludzkie organy nie są towarem i nie mogą stanowić przedmiotu wymiany handlowej.
Kościół ostrzega jednocześnie przed pokładaniem nieograniczonej wiary w medycynę. Kościół wyraża również sprzeciw wobec stosowania w medycynie przeszczepów narządów odzwierzęcych. Życie ludzkie ma swój kres i przedłużanie go za wszelką cenę staje w konflikcie z wiarą w zmartwychwstanie. Transplantacja organów powinna być pojmowana jako ostateczna metoda leczenia a nie jako próba zapewnienia sobie nieśmiertelności.
Warszawa, 16 października 2010 r.