Sprawowanie Komunii w KEA przez kobietę-księdza innego kościoła

[Jakub]

Sprawa jest skomplikowana bo oficjalnie uznajemy ordynacje wszystkich Kościołów ze Światowej Federacji Luterańskiej. Poza tym jesteśmy z tymi Kościołami w pełnej wspólnocie ambony i ołtarza.

Więc każda księżynka czy biskupka z takiego Kościoła może głosić u nas Słowo i sprawować Sakramenty. Jedyne co można zrobić to:

- na szczeblu centralnym - zaapelować do proboszczów by nie udzielali takim paniom większego pola manewru niż przysługuje diakonom
- na szczeblu parafialnym - po prostu takich pań nie zapraszać, lub w ostateczności elegancko usadzić do ławki ;) - ale to już zależy od proboszcza

[Tomasz]

Wysłałem do rzecznika Kościoła pytanie następującej treści :

Szczęść Boże

W związku z licznymi kontrowersjami dot. możliwości sprawowania Sakramentu Ołtarza w naszym Kościele przez kobiety ordynowane w innych kościoła luterańskich – chciałbym gorąco prosić Księdza o wyjaśnienie w tej sprawie.

Jeden z moich przyjaciół zadał Księdzu pytanie:
„czy jest możliwe sprawowanie Eucharystii podczas nabożeństwa w KEA, przez kobiete księdza, ordynowanej w którymś z kościołów ŚFL?”

Odpowiedź Księdza była następująca :

„Tak, jest to możliwe. Mimo, że KEA w RP nie ordynuje kobiet, to trudno podważać uprawnienia wynikające z ordynacji w innych krajach (niezależnie od płci).”

Biorąc pod uwagę przepisy prawa wewnątrzkościelnego, mam jednak bardzo poważne wątpliwości – czy taka sytuacja nie będzie ich naruszeniem.

Kwestie wzajemnego uznania urzędów duchownych uregulowana jest w Konkordii Laudenberskiej, gdzie w pkt. 33 c czytamy :

"(Kościoły) służą sobie wzajemnie wspólnotą Stołu Pańskiego i kazalnicy, a to obejmuje także wzajemne uznawanie ordynacji oraz współusługiwanie duchownych."

Jednak w pkt 43 czytamy :

"Ogólnie obowiązuje zasada, że ogłoszenie wspólnoty kazalnicy i Stołu Pańskiego oraz wzajemne uznanie ordynacji (duchownych) nie narusza obowiązujących w Kościołach przepisów dotyczących wprowadzania w urząd duchownego, sprawowania posługi duszpasterskiej lub organizacji życia parafialnego."

Mamy tutaj do czynienia z kolizją – z jednej strony Konkordia, która nakazuje nam uznanie ordynacji prezbiterów w innych kościołach (w tym również kobiet) a z drugiej prawo wewnętrzne zgodnie z którym w KEA prezbiterem może być tylko mężczyzna.
W przypadku Konkordii zakres podmiotowy określenia „przebiter” dotyczy zarówno kobiet jak i mężczyzn, natomiast w myśl naszego prawa kościelnego - zakres ten ogranicza się tylko do mężczyzn.
Zgodnie z Pragmatyką Służbową - prawo do sprawowania Sakramentu Ołtarza posiada ksiądz (prezbiter), natomiast p. 18 ust. 2 Zasadniczego Prawa Wewnętrznego K.E.A. w R.P. jednoznacznie stanowi, iż prezbiterem (księdzem) może zostać tylko i wyłącznie mężczyzna. Jest to reguła generalna i bezwzględnie obowiązująca.

W tym przypadku pkt. 43 Konkordii – w związku z przepisami Pragmatyki Służbowej oraz Zasadniczego Prawa Wewnętrznego – pełni rolę lex specialis w stosunku do reguły ogólnej sformułowanej w pkt. 33 c Konkordii.

Biorąc powyższe pod uwagę - zachodzi uzasadniona podstawa do stwierdzenia, iż dopuszczenie kobiety-księdza innego kościoła do sprawowania Eucharystii w naszym Kościele będzie naruszeniem obowiązującego w tym zakresie prawa wewnątrzkościelnego.

Zatem – jeżeli w naszym Kościele pojawi się prezbiterka innego kościoła – moim zdaniem (w myśl naszego prawa) może ona być traktowana wyłącznie jak diakon. Uznanie jej za „pełnoprawnego” prezbitera będzie sprzeczne z ZPW i naruszy „obowiązujące w Kościołach przepisy dotyczące wprowadzania w urząd duchownego, sprawowania posługi duszpasterskiej lub organizacji życia parafialnego." (pkt. 43 K.L.)


Pamiętam również, iż jeszcze za kadencji ks. bp. Jana Szarka nasz Kościół zalecał wiernym aby nie przystępowali do Sakramentu Ołtarza sprawowanego przez kobietę- księdza.


Będę zobowiązany za ustosunkowanie się do przedstawionych kwestii i udzielenie odpowiedzi.
Jednocześnie proszę o wyrażenie zgody na jej opublikowanie na forum internetowym.


Pozdrawiam serdecznie z życzeniami Bożego Błogosławieństwa

Otrzymałem taką odpowiedź :

Nie sądzę, żeby w omawianej przez Pana sprawie doszło do naruszenia prawa.
Kobieta - ksiądz sprawująca Sakrament Ołtarza w KEA jest duchownym swojego
macierzystego Kościoła, a nie prezbiterem KEA. W takim też charakterze
dokonuje czynności liturgicznych. Jak już napisałem - trudno tu podważyć jej
uprawnienia wynikające z ordynacji. Pragmatyka Służbowa i Prawo zasadnicze
KEA określają, kto może być prezbiterem w KEA, natomiast nie regulują
kwestii, związanych z służbą księży z innych Kościołów. Owszem, prezbiterem
w KEA może być tylko mężczyzna, natomiast nieprecyzyjny jest zapis, że
Eucharystię może sprawować tylko duchowny w posłudze prezbitera i biskupa.
Gdyby dodano, że zapis dotyczy tylko księży KEA (albo księży płci męskiej),
przyznałbym Panu absolutna racje. Co do zalecenia o traktowaniu kobiet+księży jako diakonów
(raczej za kadencji bpa Jaguckiego), to było to zalecenie, a nie
przepis+prawo. Zalecenie mimo wszystko zakłada dowolność.
Pozdrawiam i zycze Bozego błogosławieństwa.

Nie do końca zgadzam się z taką interpretacją i poprosiłem o zdanie w tej kwestii ks. Jana Grossa.

Oto jak przedmiotowy problem widzi ks. Gross :

Chciałbym krótko odpowiedzieć, ale chyba nie będzie to możliwe. Uważam, że jest to pogwałcenie naszego Prawa kościelnego i wprowadzanie ordynacji kobiet "od kuchni" na terenie Polski. Skoro juz kilkakrotnie, a co najmniej trzy razy synody naszego Kosciola wypowiadały sie negatywnie o ordynacji kobiet (ostatnio przed rokiem) to wcale nie znaczy, że my podważamy ordynację innych Kosciołów, ale w Kościele Ewangelicko -Augsburskim w Polsce nie życzymy sobie, aby kobiety innych Kościołów sprawowały Sakramenty i inne obrzędy w naszych kościołach i kaplicach (mogą to czynić w Polsce ale dla swoich wiernych, np wycieczki, pracowników Ambasad i t.p).
Luteraznim nigdy nie kwestionował rzymsko - katolickich święceń kapłańskich(obecnie: prezbiterskich i biskupich), to jednak mimo tego żadnego rzymsko-katolickiego ani tez innego duchownego nie zapraszamy do konsekracji i sprawowania Sakramentu Ołtarza, choć nie podważamy ważności ich święceń czy ordynacji lub konsekracji. Nie tylko ja, ale wielu duchownych i świeckich naszego Kościoła, a wg
wiadomości, które do mnie dotarły, także Arcybiskup Łotwy Janis Vanags (który był współkonsekratorem), byliśmy oburzeni, że biskupki z Niemiec i z Anglii podeszły i nałożyły ręce na głowę Ks. Biskupa Elekta Jerzego Samca podczas Jego konsekracji w dniu 6 stycznia 2010 r. w Warszawie.
Jest to jednak pogwałcenie naszego Prawa, Agendy i uchwał Synodu Kościoła, brak szacunku innych Kościołów dla naszego Kościoła.
Pragmatyka Służbowa naszego Kościola dokładnie określa co mogą czynić w naszym Kościele kobiety ordynowane na diakonów: uczestniczyć w rozdawaniu Komunii Św., a nie w celebracji.
Niestety, niektórzy księża naszego Kościoła tego nie szanują. Niedawno uczestniczyłem w nabożeństwie z udziałem biskupa diecezjalnego (który siedział na krześle), gdzie proboszcz z diakonką celebrowali liturgię eucharystyczną (diakonka brała czynny udział w liturgii eucharystycznej!).
Jestem tym co dzieje się w naszym Kościele zgorszony i głęboko zasmucony! Nie ma szacunku do większości, która ma takie a nie inne poglądy wyrażone oficjalnie na sesji Synodu Kościoła. Mniejszość narzuca większości swoje zapatrywania.
Nigdy bym nie brał udziału za granicą w czynnościach, co do których wiem, że nie należą do mojego urzędu i których w moim macierzystym Kościele nie wolno mi sprawować (np. samemu ordynować księży, gdyż ta czynność u nas należy do Biskupa!).
Niestety, Kościoły zagraniczne ŚFL i inne Kościoły nieraz nie szanują naszego Kościoła i jego praw. Żadna Konkrdia Leuenberska nie może być nadrzędnym Prawem nad naszym własnym Prawem.
Są Kościoły Luterańskie, z którymi mamy kontakt, które nie należą do Konkordii Leuenberskiej, a należą do Deklaracji z Porvoo i też zyją dobrze bez Konkordii Leuenberskiej, inne zyja dobrze bez Światowej Federacji Luterańskiej. Wszelkie Federacje i Konkordie wg Ks. Biskupa Prof. Dr. Andrzeja Wantuły, nie mogą niczego narzucić Kościołowi Krajowemu, który jest w pełni samodzielny, niezależny w danym Kraju i który podlega tylko swojemu własnemu Synodowi jako najwyższej władzy. Wszystko inne jest poważnym nadużyciem.
Jeżeli duchowni i świeccy naszego Kościoła w dalszym ciągu nie będą szanowali swojego Prawa i swoich ustaw ogłoszonych przez legalny Synod, to Kościół nasz dojdzie do tego, do czego doszły inne Kościoły.
Niestety, nie rozumiem wywodów naszego Rzecznika! Zazwyczaj od chwili kiedy skończyła się moja kadencja jako prezesa Synodu
(2002-2007), nie zabierałem głosu, ale widocznie moja cierpliwość, na widok tego co się już publicznie dzieje, wyczerpała się i dlatego na Pana prośbę zabrałem głos w powyższej sprawie.
Serdecznie pozdrawiam!

Bardzo dziękuję ks. Grossowi za zabranie głosu. Nic dodać nic ująć.

[Wojtek]

Dobra robota Tomaszu

Przydałby się jakiś artykuł w tej sprawie na konfesyjnych.pl

[Paweł]

Dziękujemy księże Janie za ten głos!

[Tomasz]

Wkrótce ukaże się stosowny artykuł na konfesyjni.pl

[Jacek]

Brawo Ksieze Grossie.

[MaciejKa]

Niestety, Kościoły zagraniczne ŚFL i inne Kościoły nieraz nie szanują naszego Kościoła i jego praw. Żadna Konkrdia Leuenberska nie może być nadrzędnym Prawem nad naszym własnym Prawem.
Są Kościoły Luterańskie, z którymi mamy kontakt, które nie należą do Konkordii Leuenberskiej, a należą do Deklaracji z Porvoo i też zyją dobrze bez Konkordii Leuenberskiej, inne zyja dobrze bez Światowej Federacji Luterańskiej. Wszelkie Federacje i Konkordie wg Ks. Biskupa Prof. Dr. Andrzeja Wantuły, nie mogą niczego narzucić Kościołowi Krajowemu, który jest w pełni samodzielny, niezależny w danym Kraju i który podlega tylko swojemu własnemu Synodowi jako najwyższej władzy. Wszystko inne jest poważnym nadużyciem.
Jeżeli duchowni i świeccy naszego Kościoła w dalszym ciągu nie będą szanowali swojego Prawa i swoich ustaw ogłoszonych przez legalny Synod, to Kościół nasz dojdzie do tego, do czego doszły inne Kościoły.
Niestety, nie rozumiem wywodów naszego Rzecznika! Zazwyczaj od chwili kiedy skończyła się moja kadencja jako prezesa Synodu
(2002-2007), nie zabierałem głosu, ale widocznie moja cierpliwość, na widok tego co się już publicznie dzieje, wyczerpała się i dlatego na Pana prośbę zabrałem głos w powyższej sprawie.

Nikt z zewnątrz nie może KEA nic kazać.
Duchowny z innego kraju może (niestety rzeczony rzecznik ma literę prawa po swojej stronie) wg. tych tam różnych umów przyjechać i nie będąc formalnie duchownym KEA wystąpić w charakterze duchownego w parafii KEA.
Ale - co koniecznie trzeba dodać - jedynie na zaproszenie KEA.

KEA nie musi zapraszać kobiet w roli duchownych.

Do tej pory, ponieważ stanowisko KEA było jasne, to i problemu nie było.
Teraz, w razie gdyby ktoś nie zauważył, to stanowisko uległo erozji.

Teraz KEA chce zapraszać kobiety.

To jest istota sprawy.

I zapowiedź tego co wkrótce nastąpi.

[Tomasz]

Duchowny z innego kraju może (niestety rzeczony rzecznik ma literę prawa po swojej stronie) wg. tych tam różnych umów przyjechać i nie będąc formalnie duchownym KEA wystąpić w charakterze duchownego w parafii KEA.

Sprawa nie jest jednak aż tak oczywista. Owszem - przyjechać może, ale co do sprawowania Eucharystii - to mam ku temu bardzo poważne wątpliwości, które powyżej przedstawiłem. Pozostaje natomiast kwestia interpretacji przepisów. Nie twierdzę, że moja wykładnia jest nie do podważenia, (nie jestem tutaj specjalistą) ale nie podzielam opinii rzecznika (ks. Jan Gross również)

[Aleksander]

Podobała mi się odpowiedź ks. Grossa i też serdecznie mu dziękuję za nią. Myślę, że to jest na przełamanie mentalności polskich luteran. Decyzja synodu była na nie, ale zapraszać można kogo się chce. Zapraszając ordynowane kobiety zapodaje się "pigułkę" wiernym, aby się oswoili z widokiem kobiety w ornacie oraz przestali się bać "demona". Jak poźniej się okaże taka osoba nie "gryzie", więc w czym jest problem. To ciekawe jak zmiana w tak ważnej rzeczy pociągnie za sobą zmianę całego wyglądu kościoła. Niedawno z żoną byliśmy w katedrze w Leicester, a wcześniej kilka razy w miejscowej parafii w Loughborough. Księdzem/biskupem była kobieta, ale to nie wszystko, większość osób pomagających przy rozdawaniu/dystrybucji elementów były też kobiety. W miejscowej parafii praktycznie większość służby jest odprawiane przez kobiety, mężczyźni zaś siedzą cicho, ewentualnie bawią się z dziećmi. Kościół staje się zniewieściały. Kobiety zajmując miejsca mężczyzn w ich powołaniach i służbach, zaniedbują swoje powołania, a przez to Kościół zamiast być pełen Chwały, staje się zniewieściały - słaby.

[Jacek]

Jezeli KEA bedzie kuchennymi drzwiami wprowdzac ordynowane kobiety z zagranicy. To wktotce zwierzchnicy KEA, beda przecierac oczy ze zdumienia.i zastanawiac sie dlaczego tylu wiernych odplynelo do nowego koscila lutheranskiego. KEA podaza ku przepasci. A tego im nie wybaczymy!