przez Elżbieta » N lis 27, 2016 19:23
Pieśń 629
Zaśpiewaj duszo moja, niech śpiew twój pięknie brzmi
Niech całą swoją wolą, dziś chętnie służę Ci.
Chcę swego Pana w niebie na ziemi chwalić wciąż
Chcę wielbić Go serdecznie przez całe życie już.
Kto Bogu składa szczerze pochwałę swą i chęć
kto Jemu się powierzy otrzyma dobrą chęć
Ten dobre wybrał cele, ukochał piękny skarb
miłości duszy wielkiej nie zmąci żaden wiatr.
Śpiewajcie wierne zmysły, nie skrzywdzą ludzi , nie.
ich wierność znają wszyscy, ich dobro sprawdza się.
Bóg dotrzymuje słowa, co powie - ma swą moc
Kto cierpi niech zawoła, a Pan obroni go.
Pan światłem niewidomych, oświetla twarze ich,
a słabych oraz chromych podnosi w chwilach złych.
Pobożnych wszystkich kocha i tych co wierni są
Gdy wrócą doń od nowa przyjaźnią darzy swą.
Dla obcych jest namiotem, sierotom pomoc da,
a wdowy tak samotne, jak mąż pociesza rad.
Tym co Go nienawidzą, odpłaca w złości swej
Gdy w domach z Niego szydzą, przewraca, burzy je.
Sam znaczę tak niewiele, bym chwalił Jego cześć
Pan Królem jest w Kościele, jam zwiędłym kwiatem jest.
A jednak mi otworzy w Syjonie namiot swój,
Więc jego chwałę mnożę, przed światem wielbię Go.