Odezwa Do Przyszłych Konwertytów

[Jacek]

Konwertyci- obecni i przyszli. Jeżeli na sercu lezy wam dobro lutheranizmu nie tylko w Polsce ale na calym swiecie, to zacznijcie zasilać swoimi osobami szeregi kosciolów lutheranskich. Na tyle kazdy z Was jest swiadomy, ze Waszym przewodnikiem jest Biblia, a takze kosciol lutheranski. W dzisiejszych czasach , przy popularnym dostępie do internetu, mozecie dokladnie zapoznac się z dogmatyką lutheranską. Jesli czegos nie wiecie, kontaktujcie się z księzmi i teologami lutheranskimi, pod warunkiem, że reprezentują oni ortodoxyjny lutheranizm, zarowno w Polsce jak i w świecie. Proszę Was drodzy konwertyci- nie stojcie z boku, nie zajmujcie się mało istotnymi sprawami, na zasadzie, dlaczego Pismo Swięte pisze tak a nie inaczej ?, bo to przyslowiowa strata czasu. Pismo Swięte jest Slowem samego BOGA, z ktorym się nie dyskutuje i nie polemizuje. Bądzcie przyslowiowym motorem w kierunku tworzenia organizacji konserwatywnych Starolutheran w Polsce !!. Bo tylko na sobie mozemy polegac, a nikt nam nie pomoze dopóki sami nie wyjdziemy z kąkretną inicjatywą Jesli będziecie potrzebowac pomocy, w celu ugruntowania Waszych przekonan lutheranskich, słuze pomocą w kontaktach zagranicznych z duchownymi lutheranskimi i organizacjami koscielnymi. Polski Kosciol Ewangelicko-Augsburski potrzebuje Wszej pomocy, polegającej na Waszym zaangazowaniu, bo tylko w obecnej chwili na Was konwertytach można polegac. Choć nie jestem obecnie czlonkiem KEA, to mnie na sercu lezy dobro całego lutheranizmu w swiecie.

[Tomasz]

Bardzo dziękuję Vikingu za piękną odezwę. Mogę się tylko pod nią podpisać.

[fiodor]

Odezwa piękna, ale...
No właśnie, konwersja to jednak nie jest takie "hej, hop, siup". Sam wiesz, Vikingu, jak długi i, mimo wszystko, skomplikowany to proces. Zmieniając wyznanie nie chcę, aby to była tylko projekcja moich ideałów - jest mi źle, to przechodzę do "lepszego" Kościoła. Chodzi mi też o intelektualną uczciwość wobec siebie samego, a także tych wszystkich, których spotykałem i wciąż spotykam na swojej drodze. Dorastałem w pewnej tradycji religijnej i konwersja, jakby nie patrzeć, jest jednak "nowym rozdaniem" - zmianą sposobu myślenia o Bogu, wierze i Kościele. To wymaga czasu poświęconego na studia teologiczne i modlitwę, dlatego też bez koniecznego ugruntowania (zarówno duchowego, jak i intelektualnego) na pewno nie podejmę decyzji o przejściu na luteranizm.

A co do tych kontaktów - czy z KEA w Polsce jest aż tak źle, że szukając konserwatywnego teologa konieczne będzie pośrednictwo Vikinga, w celu kontaktów z tzw. Zachodem? - choć to chyba nadaje się na nowy temat.

[Tomasz]

No właśnie, konwersja to jednak nie jest takie "hej, hop, siup". Sam wiesz, Vikingu, jak długi i, mimo wszystko, skomplikowany to proces. Zmieniając wyznanie nie chcę, aby to była tylko projekcja moich ideałów - jest mi źle, to przechodzę do "lepszego" Kościoła.

Oczywiście - decyzja o konwersji jest bardzo poważna.

A co do tych kontaktów - czy z KEA w Polsce jest aż tak źle, że szukając konserwatywnego teologa konieczne będzie pośrednictwo Vikinga, w celu kontaktów z tzw. Zachodem? - choć to chyba nadaje się na nowy temat.

Nie odczytywałbym tego w taki sposób. Viking jako członek SELK jedynie zaoferował swoją pomoc.

[fiodor]

Źle przekazałem moją myśl co do pomysłu Vikinga - chodziło mi o to, czy nie da się jakoś 'zorganizować" kontaktu z polskimi duchownymi zaprzyjaźnionymi z naszym portalem, bo jednak sprawy ducha trzeba zamknąć w języku, a po polsku to jednak wygodniej się robi. ;)

[Tomasz]

Już od jakiegoś czasu myślimy o zorganizowaniu kontaktu z duchownymi poprzez nasz portal. Niestety jest tutaj dosyć poważny problem na który narzekają nawet inni - niezwykle ciężko jest znaleźć duchownego, który mógłby poświęcić się stałej współpracy z naszą stroną.
Mogę tutaj odesłać do mojego artykułu jaki parę miesięcy temu ukazał się na portalu http://www.konfesyjni.pl/duszpasterstwo_w_sieci_polemika.html

[Agnes]

Chodzi mi też o intelektualną uczciwość wobec siebie samego, a także tych wszystkich, których spotykałem i wciąż spotykam na swojej drodze.

Tak, Fiodorze, to ważne. Ale dla mnie najważniejsze przy podejmowaniu decyzji było jednak poczucie zgody z moim własnym sumieniem. Choć uważam się za osobę na wskroś racjonalną i nastawioną bardzo intelektualnie. Dlatego dobrze, że widzisz wagę modlitwy przy podejmowaniu tej decyzji.

Natomiast najmniej ważna dla mnie była tradycja, w której zostałam wychowana oraz opinia ludzi, którzy mi ją przekazywali (i którzy w większości byłi szczerze przerażeni, a nawet załamani moją decyzją). Zadałam sobie pytanie: wierzę w Słowa Biblii czy nie? A jeśli wierzę, to co zrobię ze zdaniem, że "należy bardziej słuchać Boga niż ludzi"?

I wtedy poszło już "hop siup"

[fiodor]

Natomiast najmniej ważna dla mnie była tradycja, w której zostałam wychowana oraz opinia ludzi, którzy mi ją przekazywali (i którzy w większości byłi szczerze przerażeni, a nawet załamani moją decyzją). Zadałam sobie pytanie: wierzę w Słowa Biblii czy nie? A jeśli wierzę, to co zrobię ze zdaniem, że "należy bardziej słuchać Boga niż ludzi"?

Moją sytuację komplikuje fakt pochodzenia z rodziny muzułmańsko-katolickiej. Także wiesz, jakkolwiek praktykujący jakąkolwiek religię w tej rodzinie jestem ja, tak obawiam się, że mimo wszystko zrozumienia dla swojej decyzji nie znajdę w domu, o znajomych nie wspominając.
Dlatego też chciałbym rozwinąć się duchowo, ponieważ trochę się w tej materii zaniedbałem.

[Elżbieta]

No to nie zapomnij i o nas - to było do Fiodora

[Elżbieta]

Vikingu, nie zapominaj o Luteranach z urodzenia, nam również zależy na naszym Kościele i pragniemy, żeby rozkwitał i rósł w siłę i znaczenie i zapewniam, że dołożymy wszelkich starań by wspólnie z konwertytami działać dla dobra KEA