http://www.stchristophori.eu/Zur_besinn ... 011_pl.htm
fragment:
„I gdy siedzieli i jedli, rzekł Jezus: Zaprawdę powiadam wam, że jeden z was, który je ze mną, wyda mnie”(w. 18). Zapowiedź ta w zrozumiały sposób powoduje poruszenie wśród uczniów. „Poczęli się smucić i mówić jeden po drugim: Chyba nie ja?”(w. 19).
Przedziwna to scena. Wiadomość: Zdrajcą jest jeden z was, nie wywołuje wśród uczniów rozdarcia szat, oburzenia, gwałtownych protestów, nerwowego poszukiwania zdrajcy z mieczem w dłoni. Uczniowie dalej spożywają kolację w postawie leżącej spoczywając na lewym boku, aby prawą ręką móc sięgać po pokarm. Ich jedyna reakcja, to leniwe zaprzeczenie: Chyba nie ja?
W tej scenie odnajdujemy obraz Kościoła dzisiaj. To Kościół zadowolony z siebie, nie mający sobie nic do zarzucenia, który nie potrzebuje żadnej reformy zewnętrznych struktur ani wewnętrznych postaw. To Kościół poprawny politycznie, w którym nie wszystko musi być nazwane po imieniu, pewne sprawy można nawet przemilczeć, prawdę można przegłosować. To Kościół, który nie oczekuje darów Ducha Świętego, bo one mogłyby być kłopotliwe.
bowiem mowca sprowadza do reformy w "duchu charyzmatycznym". Nie tędy Droga. 
