Ostatnio natrafiłem w internecie na ciekawe postacie które grubo przed reformacją głosili typowe poglądy reformacyjne. Miedzy innymi jest nim:Klaudiusz z Turynu:
Klaudiusz z Turynu (zm. 827 w Turynie) – hiszpański duchowny Kościoła rzymskokatolickiego, biskup Turynu i reformator z IX wieku.
Pochodził z Hiszpanii, gdzie studiował i był uczniem Feliksa, biskupa diecezji Urgell. Po śmierci Karola Wielkiego przybył do Francji, gdzie ze względu na dogłębną znajomość Pisma Świętego, został kapelanem pałacu cesarskiego.
Klaudiusz był zarówno autorem jak i kopistą[1]. Chociaż większość jego dzieł to proste komentarze biblijne, wyróżnia je bardzo osobiste podejście i skłonność do ujawniania szczegółów w czasach, gdy zwięzłość i anonimowość były powszechne[1].
Jest autorem trzech komentarzy do księgi Rodzaju (814), jednego do Ewangelii Mateusza dedykowanej do opata Charroux Justusa (815), czterech do Księgi Wyjścia (821), a także do Księgi Kapłańskiej (823). Pracował aktywnie nad przeglądem wszystkich listów Pawła, który zadedykował cesarzowi Ludwikowi Pobożnemu.
W czasie sprawowania swego urzędu podjął zdecydowaną walkę z kultem obrazów i relikwii oraz z doktryną głoszącą zbawienie z uczynków. Wierzył w usprawiedliwienie oparte wyłącznie o wiarę w Jezusa. Twierdził, że Kościół nie jest nieomylny, kwestionował sens modlitwy za zmarłych, nie uznawał Tradycji na równi z Pismem Świętym oraz wierzył w symboliczny charakter Eucharystii. Był przeciwny pielgrzymkom do Rzymu oraz podważał papieski autorytet, twierdząc, iż samo zajmowanie tego apostolskiego urzędu nie czyni nikogo następcą Piotra, gdyż ważne są apostolskie uczynki a nie sam urząd. Dungal, teolog sprzyjający papieżowi, nieustannie oskarżał Klaudiusza o propagowanie herezji. Przez niektórych Klaudiusz nazywany jest pierwszym protestanckim reformatorem, zaś wielu badaczy widzi w nim jednego z prekursorów waldensów[2][3][4].
Wydawnictwo Waldensów "Claudiana" swoją nazwę zawdzięcza imieniu biskupa Klaudiusza, którego ich ojciec duchowy Piotr Waldo wskazywał jako wzór cnotliwego i mądrego człowieka.
oraz Wigilancjusz:
Dzieje myśli protestanckiej są tak stare jak dzieje Powszechnego Kościoła Rzymskiego. Od chwili, gdy chrześcijaństwo przyjęło swoją upolitycznioną formę oraz specyficzną organizację pod prymatem Rzymu w obrębie kościoła katolickiego zaczęli pojawiać się ludzie, którzy sprzeciwiali się wprowadzaniu oraz narzucaniu różnego rodzaju doktryn faworyzowanych przez biskupów rzymskich.
Wigilancjusz, żyjący na przełomie IV i V wieku był prezbiterem w Akwitanii (Galia). Otwarcie sprzeciwiał się kultowi relikwii i modlitwom do zmarłych męczenników, nocnym czuwaniom w bazylikach w oczekiwaniu na działanie zmarłych świętych, skrajnemu promowaniu celibatu duchownych oraz zaniedbywaniu ubogich wierzących z Jerozolimy.
Znacie jakiś innych? Oprócz oczywistych - Piotra Waldo, Jana Wicliffa i Jana Husa?
PS. Coś ostatnio na tym forum mało się dzieje, trzeba troche uaktywnić użytkowników
