Liturgia Eucharystii

[Jacek]

Eluniu- Stosowanie wczesnochrzescijanskiego kadzidla, symbolizuje ulotnosc modlitwy do BOGA, i jest jak najbardziej lutheranskie, a nie Kalwinskie ala KEA

[Elżbieta]

Widziałeś gdzieś w Polsce, w naszym Kościele kadzidło ?????????????


- Nie mówiąc o tym, że by mnie zadusiło, więc ani psychicznie, ani fizycznie kadzidła nie są dla mnie.

[Tomasz]

Viking ma rację. Kościoły staroluterańskie używają w liturgii kadzideł - właśnie jako symbolu. Natomiast w Polsce faktycznie stosowanie kadzidła odeszło całkowicie do lamusa i nigdzie nie jest praktykowane.
KEA przejęło zwyczaje kościoła unijnego, gdzie liturgia została mocno zdominowana przez wpływy kalwińskie i niezwykle trudno będzie powracać do staroluterańskich tradycji, gdyż w świadomości współczesnych luteran kadzidło jest kojarzone wyłącznie z KRK.

[Jacek]

Bardzo dobrze Tomek to ująles. Wlasnie KEA bardziej przypomina pod niektorymi względami KER niz kosciol lutheranski. To nawet zauwazaja wspolwyznawcy z niektorych krajow lutheranskich. Mozna isc dalej ze KEA blizej do KER niz do Starolutheran. Oj ta Unia koscielna mocno zniszczyla lutheranska tozsamosc, ja mieszkajac na zachodzie moglem dopiero porownac roznice liturgiczne pomiedzy KEA a kosciolami skandynawskimi, ktore w prostej lini reprezentuja prawdziwy obraz lutheranizmu.

[Elżbieta]

Ja jednak zdania nie zmienię i tam gdzie kadzidło się pojawi, tam z pewnością mnie nie będzie.

[Tomasz]

Robimy zrzutkę na maskę p-gaz dla Eli

[Elżbieta]

A straty moralne, to pies ?

[Agnieszka Ostrowska-Fetera]

i tu nie rozumiem, czemu uważacie, że kadzidło nie może byc luterańskie, skoro jest zgodne z Biblią, bo jeden z Trzech Króli ofiarował małemu Jezusowi właśnie kadzidło

[Elżbieta]

Tyż prawda

Ale mimo wszystko, ja się nie dam namówić na takie coś.

[Tomasz]

To Ela tak uważa

Oto właśnie mamy przykład – Ela rasowa luteranka z dziada pradziada alergicznie reaguje na kadzidło
Jak sięgniemy do historii reformacji – to przekonamy się, że luteranizm wcale nie odrzucił całkowicie katolickiej liturgii i jej elementów – ale jedynie ją oczyścił i poukładał, aby wszystko było na swoim miejscu. Zostały zatem szaty liturgiczne, obrazy i również kadzidła. Te elementy nie były już jednak traktowane jako przedmioty kultu, ale symbole służące skupieniu, modlitwie i oddawaniu czci samemu Bogu.
Inaczej do sprawy podeszli kalwini i powyrzucali z kościołów prawie wszystko. Wpływy kalwińskie przeniknęły później do luteranizmu przede wszystkim przez „unię pruską”, która zjednoczyła wyznania luterańskie i kalwińskie w jeden kościół. Wtedy również w kościele zostały wprowadzone togi z befkami.
Zwyczaje te mocno się już zakorzeniły w polskim luteranizmie i teraz potrzeba chyba pokoleń, aby ten proces odwrócić – tym bardziej, że „moda” idzie dokładnie w odwrotnym kierunku. Bardziej popularna staje się liturgia „lightowa” w stylu ewangelicznym i ewangelikalnym. Idziemy zatem całkowicie „pod prąd” i zdaję sobie sprawę, że obecnie postulowanie powrotu do pełnej liturgii wysokościelnej będzie przedwczesne, gdyż mogłoby to wielu wręcz wystraszyć. Tutaj potrzeba wiele pracy nad zmianą mentalności,

Przypomniał mi się tutaj tekst piosenki Edyty Bartosiewicz :

„Gdy do przodu zegar rwie
Ty ustaw się na nie i cała wstecz!”